Հարգելի Վահե , ֆոռումի մասնակիցները արդեն նշեցին, որ ձեզ մտահոգող պնդումը ճիշտ է , ավելին, նշվեց, որ տեղի ունի ավելի ուժեղ պնդում(Բերտրանի պոստուլատ): Նշված պնդումները ինչ-որ կերպ (բավականին կոպիտ) հնարավորություն են տալիս պարզել, թե ինչ խտությամբ են բաշխված պարզ թվերը բնական թվերի շարքում:Իսկ ինչու կոպիտ? Բանն այն է, որ ռուս մեծ մաթեմատիկոս Չեբիշեվին հաջողվել է ապացուցել n-ի և 2n-2-ի արանքում պարզ թվի ոչ միայն գոյությունը, այլև նրանց քանակի աճը n-ի աճման դեպքում, այսինքն պետք չէ, որ ձեր մոտ ձևավորվի այն կարծիքը, թե նշված միջակայքում պարզ թիվ միայն մեկ կամ սահմանափակ քանակի է(n-ը անվերջի ձգտելիս այդ քանակը անվերջի է ձգտում): Ավելին, եթե համարակալենք պարզ թվերը` p1,p2,...,pk,... ապա Չեբիշեվի թեորեմի համաձայն ինչ-որ դրական a-ի և b-ի համար
a*k*logk<pk<b*k*logk , k>1
Այս անհավասարությունը հիանալի կերպով նկարագրում է պարզ թվերի և խտությունը և դասավորվախությունը: